معمولا دیسکهای
هیوبنر پس از آنکه سوار بر خودروی دارت به لس آنجلس رسید، دو ساعت از زمان خود را صرف سواری دادن به خبرنگاران با این خودروی توربینی کرد. در عملیات برقوزنی، برقوزن را از انتها بهصورت محوری وارد قطعه کار میکنند و سوراخ موجود را تا اندازه قطرش گسترش میدهند. از اکتبر ۱۹۶۳ تا اکتبر ۱۹۶۴ در مجموع ۵۰ دستگاه یکسان از خودروی توربینی ساختهشد. یکی از دلایلی که باعث داغ شدن بیش از حد دیسکها و بسته شدن آنها میشود؛ استفاده از دیسک ترمز معمولی در زمانی که زیاد به
دیسک چرخ جلو سمند
دیسک ترمز یکی از مهم ترین قطعات به کار رفته در هر خودرویی است چرا که در متوقف کردن اتومبیل و از حرکت ایستادن به موقع آن نقش اساسی دارد. این موتور در دور موتور ۳۶٬۰۰۰ دور بر دقیقه قدرتی معادل ۱۳۰ اسب بخار (۹۷ کیلووات) تولید میکرد و گشتاور آن به ۵۷۶ نیوتن متر (۴۲۵ پوند-فوت) میرسید و سرعت درجا کار کردن آن بین ۱۸٬۰۰۰ تا ۲۲٬۰۰۰ دور بر دقیقه بود. کرایسلر خودروی توربینی بعدی خود که یک پلیموث ۱۹۵۶ بود را در ۲۳ مارس ۱۹۵۶ رونمایی کرد؛ هیوبنر طی یک سفر چهار روزه از شهر نیویورک تا لس آنجلس، مسافت ۴٬۸۶۰ کیلومتر (۳٬۰۲۰ مایل) را با این خودرو رانندگی کرد. در فضای داخلی از تودوزی چرمی به رنگ برنزی، کفپوشهای پرزدار برنزی رنگ و تزئینات داخلی دیسک ترمز رانا از جنس آلومینیوم صیقلخورده استفاده شدهاست. این خودروها همگی از نوع دو در کوپه با سقف سخت بوده و از
نخستین اشکالات کشف شده از این پیشنمونهها، شتابگیری کند (که به وزن نسبتاً بالای بدنههای دستساز ربط دادهشد)، و لرزش که در نهایت مشخص شد که بخاطر آج تایرها بوده و بواسطهٔ نرم کار کردن غیرعادی موتور توربینی قابل تشخیص بود. هنگام در جا کار کردن موتور دمای اگزوز از ۸۲ درجه سلسیوس (۱۸۰ درجه فارنهایت) تجاوز نمیکرد. به گفتهٔ کرایسلر این موتور میتوانست با سوزاندن تنوع زیادی از سوختهای غیرمعمول، از نفت کوره و عطر گرفته تا روغن بادام زمینی و روغن سویا کار کند. موتور توربینی آ-۸۳۱ در دماهای پایین تا −۲۹ درجه سلسیوس (−۲۰ درجه فارنهایت) بهدرستی شروع به کار میکرد. قطعات بدنهٔ تقریباً کاملشدهٔ خودروی توربینی که کار مونتاژ، رنگآمیزی، پیراستن و تودوزی آنها توسط گیا در ایتالیا انجام میگرفت، برای مونتاژ نهایی به تأسیسات ساخت توربین کرایسلر واقع در جادهٔ گرینفیلد در دیترویت منتقل میشدند؛ این مونتاژ نهایی شامل نصب موتورهای توربینی، جعبهدندههای تورکفلایت، سیمکشیهای برقی، و اجزائی مانند رادیو و بخاری میشد. در ۱۶ ژوئن ۱۹۵۴، شرکت کرایسلر خودروی بلویدیر مجهز به توربین را در مقابل بیش از ۵۰۰ خبرنگار در محل آزمون کرایسلر واقع در چلسی، میشیگان بهصورت عمومی رونمایی کرد.